Wykorzystujemy pliki cookies. Moїna je zablokowaж. Wiкcej informacji w naszym Regulaminie i Polityce Prywatnoњci.
logo

Terapię metodą odruchowej lokomocji Vaclava Vojty z bardzo dobrymi efektami wprowadza się u dzieci z grup ryzyka oraz dzieci ze stwierdzonymi zaburzeniami ośrodkowej koordynacji nerwowej (zokn) lub uszkodzeniami mózgu. Jej wszechstronność pozwala na zastosowanie w różnych jednostkach chorobowych o podłożu neurologicznym, jak na przykład w rehabilitacji dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową, asymetrią ułożeniową ciała czy też uszkodzeniem nerwów obwodowych. Metoda Vojty może być stosowana u dzieci niezdolnych jeszcze do wykonywania poleceń i z różnych powodów nie współpracujących z terapeutą. Z tego powodu jest w zasadzie jedyną, którą można pracować na przykład z dzieckiem przebywającym w inkubatorze.

Metoda Vojty jest stosowana również u dzieci starszych i dorosłych z problemami powstałymi na tle schorzeń ortopedycznych czy neurologicznych. Bardzo dobre efekty uzyskuje się u osób po udarach mózgu, w terapii nakierowanej na stymulację odbudowy wzorców motorycznych. Szczególnie atrakcyjne dla młodzieży czy dorosłych pacjentów, jest bardzo częste odczucie poprawy bezpośrednio po terapii. Metoda Vojty w zasadzie jako jedyna, może być zastosowana również w przypadku chorych, którzy nie są w stanie wykonywać ćwiczeń, reagować na polecenia i współpracować z terapeutą. Daje również znacznie lepsze efekty niż rehabilitacja o charakterze biernym.

Metoda Vojty w szczególności jest zalecana w przypadku następujących rozpoznań:

  • zaburzenia napięcia mięśniowego (obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe)
  • asymetrie ułożeniowe ciała
  • zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej (z.o.k.n.)
  • okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego
  • przepuklina oponowo - rdzeniowa
  • kręcz szyi
  • mózgowe porażenie dziecięce (MPD)
  • miopatie genetyczne wrodzone
  • artrogrypoza
  • opóźnienia rozwoju psychoruchowego
  • dysplazja stawu biodrowego
  • stopa końsko - szpotawa
  • nabyte uszkodzenia mózgu
  • nabyte uszkodzenia nerwów obwodowych (niedowłady obwodowe)
  • zespół poprzecznego uszkodzenia rdzenia
  • skolioza
  • zespoły bólowe kręgosłupa